หน้าแรก 9 THE HIGHLIGHTS 9 เป้าหมายของชีวิต – เมทินี ศิลปาภาพ

เป้าหมายของชีวิต – เมทินี ศิลปาภาพ

เป้าหมายของชีวิต – เมทินี ศิลปาภาพ (ป๋าย)

“ถ้าพระเจ้าไม่ให้ชีวิตแม่ ก็จะไม่มีป๋ายในวันนี้  
ป๋ายเลยอยากใช้ชีวิตที่ได้รับมาจากพระเจ้าเพื่อพระเจ้า”

หลายคนคงเคยถามตัวเองว่า เรามีชีวิตอยู่ทุกวันนี้เพราะอะไร และเพื่อใคร อาจมีหลากหลายคำตอบ หลากหลายเหตุผลที่แตกต่างกันไปตามแต่สิ่งที่ตัวเองให้คุณค่า ดังเช่นเรื่องราวเรียบง่าย แต่น่าประทับใจที่กำลังจะกล่าวถึงต่อไปนี้

ป๋าย-เมทินี ศิลปาภาพ ศิษย์เก่าในโครงการ คริสตจักรห้วยน้ำขาว ที่เล่าเรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดมาจนปัจจุบันโดยเน้นย้ำอยู่บ่อยครั้งว่าเป้าหมายของเธอคือการใช้ชีวิตเพื่อพระเจ้า และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางชีวิตที่กำลังดำเนินอยู่จนทุกวันนี้

“ถ้าพระเจ้าไม่ให้ชีวิตแม่ ก็จะไม่มีป๋ายในวันนี้  ป๋ายเลยอยากใช้ชีวิตที่ได้รับมาจากพระเจ้าเพื่อพระเจ้า”

เหตุการณ์ที่เล่าผ่านคำพยานของแม่ทำให้ป๋ายค้นพบเป้าหมายของตัวเองในภายหลัง ด้วยความที่ครอบครัวของแม่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลจากตัวเมือง บริเวณโดยรอบหมู่บ้านในอำเภออมก๋อยเมื่อหลายสิบปีก่อนยังเต็มไปด้วยวัฒนธรรมประเพณีตามอย่างชนเผ่าที่สืบทอดต่อกันมา

วันหนึ่ง ตากับยายของป๋ายที่นับถือบูชาผีได้จัดพิธีเลี้ยงผีขึ้นที่บ้าน ทว่า ขั้นตอนการประกอบพิธีที่ผิดเพี้ยนทำให้เกิด “การผิดผี” ซึ่งตามความเชื่อดั้งเดิมแล้ว พวกเขาเชื่อกันว่า หากเกิดการผิดผีขึ้นก็จะมีคนในครอบครัวเสียชีวิตติดกันถึง 3 คน พอดีกับที่ตอนนั้น น้องสาวของแม่ล้มป่วยลงกะทันหัน คนในครอบครัวจึงเชื่ออย่างสนิทใจว่าผีกำลังจะพาตัวคนป่วยไป กระทั่งในช่วงสุดท้ายของชีวิต น้องสาวของแม่ที่ล้มป่วยบอกให้ทุกคนตามหาและเชื่อในพระเจ้า ทั้งที่ไม่เคยมีใครในหมู่บ้านนั้นได้ยินเรื่องของพระเจ้ามาก่อน

หลังจากฝังศพให้น้องสาวของแม่ที่จากไปได้ไม่นาน อาการป่วยก็เกิดขึ้นกับแม่ของป๋ายทันที ตอนนั้นเองที่ยายตัดสินใจพาแม่ไปอีกหมู่บ้านหนึ่งที่มีคริสเตียนอาศัยอยู่ แล้วจึงร่วมกันอธิษฐานขอชีวิตของแม่กับพระเจ้า ก่อนจะตัดสินใจรับเชื่อเป็นคนแรกในครอบครัว ไม่นานนัก อาการป่วยของแม่ก็ดีขึ้นจนหายสนิท เป็นเหตุให้สมาชิกที่เหลือในครอบครัวติดตามพระเจ้าเรื่อยมา 

ทั้งหมดนี้คือคำพยานชีวิตของแม่ที่ได้ถ่ายทอดให้ป๋ายฟัง และเป็นที่มาของเป้าหมายชีวิตเธอจนทุกวันนี้

ป๋ายเข้าร่วมโครงการพัฒนาเด็กแบบองค์รวม คริสตจักรห้วยน้ำขาว เมื่ออายุได้เพียง 6 ปี ผ่านการชักชวนของเจ้าหน้าที่ในศูนย์พัฒนาเด็กและหอพักของคริสตจักรห้วยน้ำขาวที่เป็นคู่มิตรกับคอมแพสชั่น ซึ่งเธอย้ายมาพักอาศัยเพื่อความสะดวกในการเดินทางไปโรงเรียน

โตขึ้นมาในวัยประถม ป๋ายเล่าให้ฟังว่าตัวเองตัดสินใจรับเชื่อเมื่อครั้งที่ทีมประกาศจากประเทศเกาหลีมาเทศนา ด้วยเพราะเคยได้ยินได้ฟังเรื่องราวของพระเจ้าจากแม่มาก่อน อีกทั้งยังอาศัยในหอพักของคริสตจักร ได้เรียนรู้เรื่องราวในพระคัมภีร์ และได้ร่วมนมัสการพระเจ้าทุกสัปดาห์ ทำให้เธอตัดสินใจเปิดรับให้พระเจ้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

นอกจากตัวโครงการจะเป็นหนึ่งโอกาสที่นำให้เธอได้รับเชื่อแล้ว เธอยังได้รับการดูแลจากพี่ๆ เจ้าหน้าที่อย่างสม่ำเสมอ รวมถึงได้มีสังคมแวดล้อมที่ดีด้วยกลุ่มเพื่อนๆ จากทั้งในโครงการและต่างโครงการผ่านกิจกรรมที่จัดให้มีการพบปะกันอยู่บ่อยครั้งเพื่อเสริมสร้างทักษะทางสังคม อีกทั้งทุกวันเสาร์เธอจะได้พัฒนาตัวเองจากการเรียนรู้ทักษะชีวิตตามหัวข้อต่างๆ ส่วนวันอาทิตย์เธอจะนมัสการและได้เรียนพระคัมภีร์

เรียกได้ว่าป๋ายเติบโตขึ้นในโครงการทั้งด้านร่างกาย และด้านจิตใจ ไปพร้อมๆ กัน

อย่างที่บอกไปตั้งแต่เริ่มเรื่องแล้วว่า เป้าหมายในชีวิตของป๋ายคือการใช้ชีวิตเพื่อพระเจ้า ดังนั้น เธอจึงอยากรู้จักพระเจ้าให้มากขึ้น กระทั่งตัดสินใจศึกษาต่อที่โรงเรียนพระคริสตธรรมพะเยา

ในช่วงระหว่างการเรียนตามหลักสูตร ป๋ายเลือกฝึกงานเป็นเจ้าหน้าที่ผู้ดูแลหอพักที่คริสตจักรแห่งหนึ่งในจังหวัดพะเยา ซึ่งเป็นคริสตจักรเครือข่ายของคริสตจักรห้วยน้ำขาวที่เธอเติบโตมา ทำให้เธอค้นพบทิศทางในอนาคตอันใกล้ว่า ตัวเองอยากใช้ชีวิตเพื่อพระเจ้าด้วยการทำงานรับใช้กับเด็กๆ เป็นงานหลัก

เมื่อเรียนจบ เส้นทางชีวิตของป๋ายก็เป็นไปตามที่ตั้งใจไว้ ปัจจุบันเธอทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลหอพักอยู่ที่คริสตจักรคริสเตียนสัมพันธ์แม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ ด้วยการดูแลเด็กๆ ทั้งเรื่องความสะอาด จัดแจงอาหารการกิน และเป็นพี่เลี้ยงด้านจิตวิญญาณ มุ่งมั่นประกาศเรื่องราวของพระเจ้าให้กับเด็กๆ ในความดูแล อย่างที่ตัวเองเคยได้รับมาก่อน นอกนี้ยังร่วมรับใช้ในการนำนมัสการและเทศนาที่คริสตจักรแห่งเดียวกันนั้นเอง

ถึงแม้ตัวจะอยู่ไกล แต่ป๋ายก็ไม่ละทิ้งบทบาทในครอบครัวด้วยการเป็นลูกที่ดี ช่วยเหลือแบ่งเบาภาระด้านค่าใช้จ่ายทุกๆ เดือน รายได้จากการทำงานของเธอถูกส่งไปสนับสนุนทั้งค่าใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ในบ้านของพ่อแม่ และค่าใช้จ่ายในการดูแลน้องสาวคนเล็ก ส่วนในอนาคต ป๋ายมองว่าหากเธอได้กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดก็อยากสร้างบทบาทในชุมชนด้วยการประกาศเรื่องราวของพระเจ้าให้กับคนในหมู่บ้านต่อไป

จนถึงวันนี้ ป๋ายนึกขอบคุณพระเจ้าเสมอที่มอบแม่ที่ดีและเป็นแบบอย่างในชีวิตให้กับเธอ ขอบคุณพระเจ้าที่นอกจากจะมอบชีวิตแล้วยังมอบเป้าหมายของชีวิต อันเป็นตัวกำหนดทิศทางในแต่ละย่างก้าวของเธอเสมอมาให้อีกด้วย

ข่าว-บทความ ล่าสุด
แนะนำมูลนิธิฯ